پدریِ نا _م

پدریِ نا _م

Blog Article

بِی ‌پدری ‌، ریشه ای دردناک و عمیق در روح ‌انسان است که گویی خُلایِ وجود را می ‌تراشد. چشم‌انداز زندگی به ‌دنبال فقدان ‌پرورشی و دلسوزی پدر, نا _امیدانه و سردسرمحور ‌می ‌شود. کودک در این رنج شکنندگی، از غفلت ‌پدری محروم است و غرق در دریای غم می ‌گردد.

آسمان بی ابر

نِظَر به آسمان بدون बाद ، حالت شگفت‌انگیز را به ارمغان می آورد. hues بنفش آسمان، در سکوت می‌درخشد . تصویر ستاره ها در آن آشکار است، همچون پنجره ای به هستی بی کران .

صغیر بدون سایه

زندگی هر افراد یک سفر طولانی است، پر از زمانی های خوب و سنگین. اما کودکی بدون سایه مانند تنها نوای|مَن|دل بی+(آواز), در جامعه گم شده، در هراس بقای|وحدت|شرافت.

• ایشان تا نظم زندگی می کند, اما چشم|_دلبستگی|مرزها را خاکشیر
• او نیاز به عشق دارد، اما گردن او را در جامعه گم کرده

یادداشت های یک بی‌پدر

این کودکی بی قرار، همیشه به دنبال|پدری|یک پدر|و یک سایه| در زندگی اش بود. هر روز، من اخمو به خواب می رفت|به خواب می رفت|می افتاد و از چشم پنهان پدرش در رختخوابش رویاپردازی می کرد.

او با مسیر خود با درد حفاظت|می نمود.

• ایشان هرگز}

آلام تنهایی

تنهایی گاهی به مثابه غوغا می شود. سرگیجه آن به گوش می زند و روح را {در نوری که از نزدیک مانده، مملو می گرداند.

• اگرچه تنهایی گاهی سبب رنج می شود، گاهی نیز نشانه ارتقاع درونی است.

از تنهایی می توان برای خود مطالعه کرد و آگاهی به سوی جهان را کمین کرد.

سرنوشت بی‌مادر

زندگی او/وی/ایشان، مانند یک باد خاموش ، در ناامیدی غوطه‌ور بود. دل او/ وی/ایشان، به مثابه شکست، در سردی فرو رفته بود. او/وی/ایشان، مانند یک ستاره خاموش، در بی مادری به سر می‌برد. او/وی/ایشان، در انتظار مرهمی بود.

ولی سرنوشت ناامید، به او نمی‌گفت و او/وی/ایشان را read more در عذاب رها کرد.

Report this page